Τι μπορεί να προκαλέσει την οσφυαλγία;
Η οσφυαλγία μπορεί να προκληθεί από τραυματισμούς λόγω φορτίων (βάρη) ή λόγω καταπόνηση μικρής ή μεγάλης διάρκειας. Συνήθως δεν αποτελεί σοβαρό ιατρικό πρόβλημα και στις περισσότερες περιπτώσεις ο πόνος προκαλείται από μυική αντίδραση ή/και τραύμα σε συνδέσμους ή αρθρώσεις. Σπανιότερα οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι εμπλέκονται στο πρόβλημα. Οι περισσότεροι ασθενείς βελτιώνονται σημαντικά σε 4-6 εβδομάδες. Ο ειδικός ιατρός είναι υπεύθυνος/-η για την κατάλληλη διάγνωση.
Σε κάποιες περιπτώσεις εμφανίζεται και ισχιαλγία με πόνο που μπορεί να εντοπίζεται στον γλουτό, στο πόδι έως και τα δάκτυλα του ποδιού. Ενδέχεται να συνοδεύεται και από άλλα συμπτώματα όπως μούδιασμα, κάψιμο, τσιμπήματα ή/και έντονη αδυναμία. Συνήθως αυτά τα συμπτώματα οφείλονται στο ισχιακό νεύρο που ξεκινά από την σπονδυλική στήλη και εκτείνεται στο πόδι. Ο πόνος και τα συμπτώματα μπορεί να εντοπίζονται σε όλη την πορεία του νεύρου, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το πόδι έχει πρόβλημα αλλά πιθανόν το πρόβλημα να αφορά το ίδιο το νεύρο που ξεκινά από τη μέση.
Προσοχή εάν ο/η ασθενής:
Απλές συμβουλές αυτοθεραπείας
Τα άτομα με οσφυαλγία πρέπει να παραμείνουν δραστήρια. Φυσικά, δεν αναφερόμαστε σε δραστηριότητες που εντείνουν τον πόνο αλλά σε φυσιολογικές δραστηριότητες που διατηρούνν το επίπεδο της φυσικής κατάστασης και βοηθούν στην ταχύτερη επάνοδο. Άτομα που περιορίζουν σημαντικά τις κινήσεις τους καθυστερούν να γίνουν καλά ενώ εκείνοι/-ες που παραμένουν δραστήριοι/-ες από τα πρώτα στάδια βελτιώνονται ταχύτερα. Εάν ο πόνος είναι αρκετά έντονος η επίσκεψη στον/στην ιατρό είναι επιτακτική.
Θεραπεία
Η φυσικοθεραπεία θεωρείται απαραίτητη στην αντιμετώπιση της οσφυαλγίας. Ο/η φυσικοθεραπευτής/-τρια θα εξηγήσει, θα παρέμβει, θα καθοδηγήσει και θα εκπαιδεύσει τους/τις ασθενείς μέχρι να ξεπεράσουν το πρόβλημά τους, έχοντας ως απώτερο στόχο να μειωθεί η πιθανότητα επανεμφάνισης. Οι διεθνείς επιστημονικές οδηγίες συγκλίνουν ότι το κλειδί της αποκατάστασης βρίσκεται στην άσκηση. Η άσκηση πρέπει να είναι εξειδικευμένη και βαθμιαία. Οι ασκήσεις επικεντρώνονται στη διατήρηση της κινητικότητας, την ενδυνάμωση, τη βελτίωση της αντοχής και την επιστροφή στις πρότερες συνθήκες.
Πρέπει να περάσει ο πόνος και έπειτα να αρχίσει η φυσικοθεραπεία;
Αυτή είναι μια πολύ λανθασμένη προσέγγιση που λόγω ενός πιθανού κακού χειρισμού του προβλήματος εντείνει τον φόβο ότι θα καθυστερήσει η βελτίωση του/της ασθενή/-ούς. Ο/η εξειδικευμένος/-η φυσικοθεραπευτής/-τρια θα βοηθήσει στη μείωση του πόνου και των συμπτωμάτων επιλέγοντας τις κατάλληλες ασκήσεις σε συνδυασμό με τεχνικές manual therapy (κινητοποιήσεις και χειρισμοί στις αρθρώσεις, τεχνικές μαλακών μορίων- μαλλαξεις κτλ.) και βελονισμό. Αν κρίνεται αναγκαίο μπορούν να χρησιμοποιηθούν και άλλα φυσικά μέσα για τη μείωση των συμπτωμάτων, ωστόσο πληθώρα σύγχρονων επιστημονικών ερευνών αμφισβητούν την ισχυρή αποτελεσματικότητά τους σε σημαντικό ποσοστό ασθενών.
Αναφορές
1. The Chartered Society of Physiotherapy, http://www.csp.org.uk/publications
2. Low Back Pain Clinical Practice Guidelines Linked to the International Classification of Functioning,
3. Disability, and Health from the Orthopaedic Section of the American Physical Therapy Association J Orthop Sports Phys Ther. 2012;42(4):A1-A57. doi:10.2519/jospt.2012.0301
4.European guidelines for the management of chronic nonspecific low back pain. European Spine Journal (2006) 15.
5. National Institute for Health and Clinical Effectiveness guidelines, NHS, UK.
